Jesteśmy społecznością, która kocha książki

[współpraca reklamowa: Wydawnictwo NieZwykłe]

Jak to jest być czarną owcą?
William Reed i Audrey Evans, bardzo chętnie Wam o tym opowiedzą.
On po porzuceniu lekarskiej kariery, ląduje w fotelu prezesa w koncernie farmaceutycznym. Oprócz sławy i pieniędzy otacza go otoczka skandalu — w końcu kto ma dostać po tyłku w toczącej się walce z kryzysem opioidowym jak nie prezes jednego z imperium?
Ona jest lekarką, chociaż sama sobie tego zawodu nie wybrała. Audrey zostawia wszystko — dosłownie wszystko i podąża własną ścieżką, która ma nieść pomoc najsłabszym. Pomyślicie sobie teraz, jak mogło dojść do tego, że William i Audrey się spotkają — a odpowiedź jest wręcz, przed Waszym nosem. Nasz pan prezes zostanie zaatakowany (i to dosłownie) przez nawiedzoną aktywistkę, która zapisze się w pamięci Reeda.
„Pokaż mi, kim jesteś” zapewni nam sporo śmiechu, bo słowne przepychanki bohaterów są na najwyższym poziomie.
Jednak moją uwagę przykuło coś innego. Bo to, że dostaniemy świetnie wykreowanych bohaterów i wciągającą fabułę to wiemy już, przed sięgnięciem po książkę od Anny Falatyn. Tutaj dostajemy wątek, który dzieje się tu i teraz. Kryzys opioidowy zbiera swoje żniwa, chociaż w mediach się o tym nie mówi. Jednak jak już zagłębimy się w temat, to odkryjemy, że nawet niektórzy celebryci (nie) świadomie zachęcają do sięgnięcia po leki w procesie odchudzania, a eksperymentowanie z przypadkowymi środkami może mieć tragiczne skutki.
William wie, że jego firma niesie pomoc i ma świadomość, że leki mogą przyczynić się do uzależnienia, jednak to właśnie uśmierzanie bólu śmiertelnie chorym jest ważniejsze.
Audrey podchodzi do tego tematu personalnie, co może momentami wpływać na jej osąd. Między naszymi bohaterami dochodzi do wielu rozmów, które pokazują nam obie strony medalu.
Bardzo podoba mi się sposób, w jaki ta historia została poprowadzona. Chociaż początki Williama i Audrey były delikatnie mówiąc trudne, to z każdą kolejną stroną widać światełko w tunelu. Jednak nie myślcie, że to wszystko pójdzie tak łatwo i szybko, co to, to nie. Audrey Evans to twardy przeciwnik, a William Reed nie zamierza przed nikim ustępować. I właśnie to jest tutaj wyjątkowe.
Bo Audrey Evans całe życie była tą gorszą, tą, która niesie hańbę, a nagle pojawia się bezczelny stary drań, który na każdym kroku pokazuje, że to wszystko jest kłamstwem. W świecie Williama Reeda Audrey jest najpiękniejszą kobietą stąpającą po ziemi. Jest inteligentna i strasznie silna, a przy tym jest najwspanialszą istotą, która nie boi się wypunktować zła całego świata.
Czy przepadłam dla Williama? Owszem. Nie tylko dlatego, że był wspaniałym partnerem dla Audrey i świetnym przyjacielem dla Zacka, Bena czy Abi. William Reed to mężczyzna, który mówi to, co myśli. Dzień bez zwolnienia kogoś to dla niego dzień stracony, ale przy tym wszystkim, William Reed jest po prostu dobrym człowiekiem. (Chociaż może zwolnione przez niego osoby średnio się z tym zgadzają).
Przez „Pokaż mi, kim jesteś” się płynie i ja nie chciałam docierać do brzegu. Zostałam wciągnięta do świata bohaterów i nie chciałam z niego wychodzić. Już brakuje mi Williama i Audrey, więc podejrzewam, że za niedługo zrobię sobie powtórkę z serią „Chicago”.

[współpraca reklamowa: Wydawnictwo NieZwykłe]

Jak to jest być czarną owcą?
William Reed i Audrey Evans, bardzo chętnie Wam o tym opowiedzą.
On po porzuceniu lekarskiej kariery, ląduje w fotelu prezesa w koncernie farmaceutycznym. Oprócz sławy i pieniędzy otacza go otoczka skandalu — w koń...

Rozwiń

Zwiń

[współpraca reklamowa: Wydawnictwo Mięta]

Partner idealny — chyba każdy z nas chociaż raz układał sobie w głowie wizję z wymarzonym partnerem. Jak powinien wyglądać, jakie mieć cechy i jakby nam z nim było.
Alicja idzie do klubu w roli przyzwoitki i spotyka Mateusza — mężczyzna na pierwszy rzut oka wydaje się chodzącym ideałem. Po zaledwie kilku spotkaniach padają poważne słowa: zamieszkajmy razem, czy myślałaś już o dziecku itd. Wszystko dzieje się bardzo szybko i Alicja nie zauważa nawet, że jej świat kręci się tylko wokół Mateusza. Nie pamięta, kiedy ostatnio była na babskim wypadzie z Anką, ani kiedy widziała się z Wojtkiem i Kamilą.
Wszystko wydaje się idealne, ale jednocześnie Mateusz wyjeżdża na biznesowe spotkania i zawsze towarzyszy mu młodziutka i ładna blondynka. Gdy Ala chce gdzieś wyjść, padają pytania po co. Gdy Alicja chciałaby spotkać się z Anką, Mateusz sugeruje, że kobieta nie jest dobrym towarzystwem. Z każdym kolejnym dniem jest tylko gorzej, aż dochodzi do poważnych nadużyć.
„Mister Perfect” to książka, którą czyta się ciężko. I nie, nie chodzi o to, że jest źle napisana, a o tematykę, której dotyka. Oczami Ali widzimy Mateusza, który jest w jej odczuciu spełnieniem marzeń. Jednocześnie jako czytelnik widzimy, że to, co mężczyzna robi, jest złe. Wpędza w kompleksy swoją partnerkę, wybiera jej znajomych, upokarza i obwiania o wszystko. Nie zliczę, ile razy miałam ochotę krzyczeć, bo nie potrafiłam uwierzyć w to, co czytam.
Mateusz miał wszystko, co umożliwiło mu zmanipulowanie młodej kobiety. Był przystojny, bogaty i inteligentny. Pod tą piękną maską kryje się jednak potwór, który z każdym kolejnym oddechem zabija cząstkę swojej partnerki.
Co jest najbardziej przerażające? To, że „Mister Perfect” jest częściowo oparte na faktach. Ktoś przeżył taką relację i na szczęście udało mu się z niej uciec.

[współpraca reklamowa: Wydawnictwo Mięta]

Partner idealny — chyba każdy z nas chociaż raz układał sobie w głowie wizję z wymarzonym partnerem. Jak powinien wyglądać, jakie mieć cechy i jakby nam z nim było.
Alicja idzie do klubu w roli przyzwoitki i spotyka Mateusza — mężczyzna na pierwsz...

Rozwiń

Zwiń

Rachel Price po burzliwym okresie dorastania, w końcu odkryła, kim chce być — fizjoterapeutką. To sprowadzi ją do Jacksonville, gdzie będzie współpracować z drużyną hokejową. Wszystko byłoby cudownie, gdyby nie to, że gwiazdą tej drużyny jest mężczyzna, z którym dwa miesiące wcześniej nasza bohaterka zaliczyła bardzo upojną noc. Co więcej, nawet nie poznali swoich imion, a teraz będą ze sobą pracować.
Dla Jake’a to nie była zwykła jednonocna przygoda, dlatego ponowne spotkanie z Rachel jest dla niego spełnieniem marzeń. I tu pojawiają się schody i coś, czego z pewnością nie przewidywali. Na horyzoncie pojawia się Caleb — pracownik techniczny przy drużynie Jacksonville Rays oraz najlepszy przyjaciel Jake’a Comptona. Jest też Ilmari Kinnunen — bramkarz samotnik, który skrywa pewną tajemnicę.
Co łączy tych mężczyzn i Rachel? Na pewno praca. Ale połączy ich również pożądanie, niewytłumaczalna więź i poczucie bezpieczeństwa.
Tak, „Pucking around” to romans hokejowy, w którym znajdziemy „why choose” (lub inaczej zwane reverse harem) i jeśli nie przepadacie za tym motywem, to lepiej odpuście sobie tę książkę, bo znajdziecie w niej mnóstwo scen, które wymagają dość dobrej wyobraźni.
Każdy z bohaterów z czymś się zmaga i tak naprawdę to ukojenie odnajdują w swoim towarzystwie. Moje serce skradł Ilmari, którego w tej części jest dość mało, ale nadrobi to w drugim tomie i to z nawiązką.
Książkę czyta się błyskawicznie i kilkukrotnie wybuchniecie na niej śmiechem — a przynajmniej ja się sporo naśmiałam. Mamy perspektywę całej czwórki, co pozwala nam lepiej ich poznać. Przepadłam dla tej serii i cieszę się, że została ona u nas wydana.
Jednak muszę przyznać, że jestem zaskoczona tym, że pierwsza część została podzielona na tomy, bo to mi chyba umknęło — wiem, że książka w oryginale jest dość gruba, ale nie sądziłam, że zostanie podzielona i w dodatku kończy się w takim momencie, że nie jedna osoba będzie miała ochotę rzucić książką.
Ale spokojnie, warto czekać na ciąg dalszy, bo właśnie tam zobaczycie, jak potoczy się życie tej czwórki, a w zasadzie to piątki, bo nie możemy zapominać o Posejdonie.

Rachel Price po burzliwym okresie dorastania, w końcu odkryła, kim chce być — fizjoterapeutką. To sprowadzi ją do Jacksonville, gdzie będzie współpracować z drużyną hokejową. Wszystko byłoby cudownie, gdyby nie to, że gwiazdą tej drużyny jest mężczyzna, z którym dwa miesiące wcześniej nasz...

Rozwiń

Zwiń

Cukierek albo psikus — zazwyczaj to te słowa padają podczas Halloween.
Jessica Martin usłyszała „Picie czy wyzwanie” i to z ust osoby, z którą łączyły ją pewne niewyjaśnione sprawy.
Co złego może wydarzyć się podczas halloweenowej imprezy? Jessica zderzy się ze ścianą, która otaczała ją od lat a Manson Reed, który był przez nią upokarzany, będzie na to patrzył z uśmieszkiem na twarzy.
„Wyzwanie” to wprowadzenie do historii, która już za niedługo zagości na naszych półkach i muszę powiedzieć, że nie potrafię się jej doczekać.
„Wyzwanie” to jedna noc.
Jedna impreza.
Jedna dziewczyna.
Czterech mężczyzn.
Przed sięgnięciem po książkę, uważnie przeczytajcie ostrzeżenie i zapoznajcie się z tym, co możecie tutaj znaleźć — żeby potem nie było niespodzianki i zdziwienia.
„Wyzwanie” zabiera nas na studencką, amerykańską imprezę, która opisana jest tak, że możemy sobie wyobrazić głośne basy muzyki, zapach potu, piwa czy trawki. W tym wszystkim jest Jessica, która w czasach liceum była jedną z najpopularniejszych dziewczyn, teraz staje w domu znajomego i dziwi się, że zastaje tam szkolnego dziwaka, z którym na dość specyficzną historię.
Dziewczyna uwielbia rywalizować i nienawidzi przegrywać, dlatego odpowiedź na wyzwanie rzucone jej przez Masona musi być jedna. Sęk w tym, że to nie jedyny powód, dla którego dziewczyna zgodzi się zostać cudzą niewolnicą — ale to odkryjecie podczas czytania.
Mason nie jest już tym samym dzieciakiem i Jess wielokrotnie się o tym przekona podczas ich wspólnej nocy. Można pomyśleć, że przez te wszystkie lata chłopak doznał wielu upokorzeń, za które w końcu ma okazję się zemścić, jednak gdy przyjrzymy się temu bliżej, odkryjemy, że to wszystko było świetnie zaplanowane i połączy to przyjemność z czymś pożytecznym.

Cukierek albo psikus — zazwyczaj to te słowa padają podczas Halloween.
Jessica Martin usłyszała „Picie czy wyzwanie” i to z ust osoby, z którą łączyły ją pewne niewyjaśnione sprawy.
Co złego może wydarzyć się podczas halloweenowej imprezy? Jessica zderzy się ze ścianą, która otaczała ją od...

Rozwiń

Zwiń